Wendy

Hé jij

weet je nog toen je me vertelde dat er in mijn buik heel veel elfjes wonen? Wel, ik moet toegeven, ik denk dat je gelijk hebt. En ze laten me vliegen. Vliegen door mijn dromen.

Maar ik mis je zo

En telkens als ik dat denk, sterft er een elfje hier diep vanbinnen en dan mis ik je -indien mogelijk- nog meer. Zo slinkt het aantal enorm tegenwoordig en weldra verleer ik waarschijnlijk het vliegen. Nog erger,  het dromen. Misschien ga ik er te fel in op, maar stel je het eens voor; geen dromen, geen gedachten meer.. Datgene wat niemand mij ooit zou kunnen afpakken dreigt toch te verdwijnen. Het lijkt alsof iemand ze 's nachts vakkundig verwijdert (dat is een eufemisme voor stelen, vuile dief) en dan

Vertrappelt

                  Verscheurt

                                    Vermoordt

Merk je het ook? Dat ik aan het veranderen ben? Iedereen zegt het, ik wou het eerst niet geloven maar misschien is het wel waar. Waar? 

WAAR? 

Wat is waarheid immers nog in deze tijd? Ik dacht dat waarheid niet kon liegen maar het tegendeel bewees zichzelf.

Ik weet wat je denkt. Dat mijn wereld steeds donkerder wordt. Waarschijnlijk heb je gelijk. Maar alleen jij kan me redden,

Peter

Want ik mis je zo